Saturday, June 30, 2007

"Water dat naar de oceaan vloeit"

Reizigers zijn in Paraguay schaarser dan jaguars. Buitenlanders zijn voor de Paraguayanen ongewoon als 100 dollar in de portemonee. Vooral voor het jonge tuig lijk ik van een andere planeet te komen. Van Pedro Juan Cabellero naar Asuncion ben ik geen enkele lotgenoot tegengekomen en na drie dagen had ik het wel gehad met mijzelf. Na alles tegen mijzelf gezegd te hebben wat er te zeggen viel en moe te worden van mijn eigen grappen heb ik me verdiept in het principes van couchsurfing.com. Hulde! Het is absoluut de beste uitvinding sinds de paperclip.

Paraguay is afgeleid van de Guaraniaanse woorden pará, gua, en y. Respectievelijk betekenen deze worden, oceaan, naar en water, vrijvertaald als: Water dat Naar de Oceaan vloeit. Leuk feitje voor tijdens de koffiepauze op de zaak. Paraguay is een pover land met de meeste corrupte ter wereld buiten Afrika. Het is een land zonder uitstraling. In de zomer stijgt het kwik hier tot diep in de veertig, maar op het moment is het stervens koud. Hopelijk zijn de dengue-fever muggen met winterslaap, want deet als afterhave gebruiken doe je niet voor je plezier. In Paraguay is een aanzienlijke Duitse gemeenschap actief. Behalve een handvol ondergedoken Nazi`s zijn er de Mennonieten: volgelingen van onze eigen Menno Simons. Met hun plautdietsche accent en hun overals, cowboyhoeden en houthakkerblousen springen deze weisse Leute nogal in het oog. Om in de woorden van Obelix te spreken: "Rare jongens die Mennonieten!".

Ook in Paraguay is het contrast tussen rijk en arm confronterend. In Conception nam ik nog een paard en wagen voor 80 cent (en aan de glimlach van de oude baas te zien, betaalde ik de zonsdagprijs) naar het busstation, vierentwintig uur later ben ik verdwaald in een winkelcentru dat zijn weerga in Nederland niet kent: merken als Calvin Klein en Apple zetten hier hun merchandise in de markt, terwijl Mac Donalds en zijn vrienden de foodcourst & playgrounds vullen. Het is een onwerkelijke situatie. Binnen de landsgrenzen en zelfs op tientallen meters, leven twee geheel verschillende werelden langs elkaar heen. Vreemd van elkaar heeft iedereen zijn eigen zorgen. De een is opzoek naar een Iphone de ander naar een brug om onder te slapen. Ik kan er nog niet aan wennen...

4 comments:

pap en mam said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Anonymous said...

Hey Martijn,

Je springt inderdaad van het ene uiterste in het andere.
Nu weer in de kou! Je bent vast en zeker blij met je jas.

Veel plezier met Simone, geniet ervan.

x Tine

pap en mam said...

Lieve Martijn

We wachten "geduldig" op de verhalen en foto's op je weblog.
Je schreef al dat je er weer aan gaat werken.
Liefs Papa en Mama
Veel plezier in de bush en zie wat mooie dieren vast te leggen.
xxx

Martin said...

Ha Martijn en Simone!

Hoe staat het er nu mee saampjes? Ik vind geen (sappige) verhalen op jullie blogs. Of bewaren jullie die voor een samenzijn met rosé in het Vroezenpark??

Hier alles wel.

Take care & enjoy!

Kus van Martin, ook van Kirsten (denk ik)