Krakend ijs is gezond, hopelijk geldt hetzelfde voor hout. Lake Titicaca: De collega`s van het pondje naar Driel...
Wednesday, May 30, 2007
Tuesday, May 29, 2007
Floating Islands
Toeristischer dan Venetie, maar bij wijze van spreken unieker dan de Eifeltoren: de drijvende eilanden op Lake Titicaca. Oorspronkelijk waren deze eilanden het toevluchtsoord van de Uros indianen voor de oprukkende Inca`s. De Uros-indianen wonen tot op de dag van vandaag tussen de rietvelden van het Lake Titicaca op zo`n 40 drijvende eilanden. De eilanden zijn volledig van totorariet gemaakt. Ook de huizen zijn van riet, net zoals de meubels, boten en hoe kan het anders de souverniers. Uiteraard ontbreekt riet niet op plaatselijke menukaart. Deze gasten leven riet....
Toeristischer dan Venetie, maar bij wijze van spreken unieker dan de Eifeltoren: de drijvende eilanden op Lake Titicaca. Oorspronkelijk waren deze eilanden het toevluchtsoord van de Uros indianen voor de oprukkende Inca`s. De Uros-indianen wonen tot op de dag van vandaag tussen de rietvelden van het Lake Titicaca op zo`n 40 drijvende eilanden. De eilanden zijn volledig van totorariet gemaakt. Ook de huizen zijn van riet, net zoals de meubels, boten en hoe kan het anders de souverniers. Uiteraard ontbreekt riet niet op plaatselijke menukaart. Deze gasten leven riet....
Peru
Trekking is het sleutelwoord van mijn weken in Peru. Tot voor kort sierden slechts de Elsterese Avondvierdaagse (9x) en de Airborn (3x) op mijn wandel-erelijst en was ik tijdens vakanties in Frankrijk niet vooruit te branden door mijn ouders. De trekking in Peru is van wereldklasse en de afgelopen weken heb ik mijn sneakers op de bergpadden kapot gelopen. Huarez en de Collidera Blanca staan hoog in mijn ranking: gigantische toppen, onaangetaste landschappen, oneindige uitzichten en de altijd lachende Peruanen met hun muildieren. Hebben we in Nederland ook zoiets? Het Pieterspad...?
Het zuiden van Peru is cultuur-minded en wordt overspoeld door toeristen (inclusief ondergetekende) en de lokale bewoners gedragen zich daarna. Eikels! Cusco is het hart van de Inca cultuur. Op elke hoek van de straat lijkt wel een ´Verloren stad´ of `Verdwaalde tempel` te ligggen. Ook Arequipa is een juweeltje! Archeologische sites in overvloed in Peru, maar Machu Picchu is absoluut, zonder twijfel, geheel terecht, volgens verwachting nummer 1. Ondanks de treinladingen collega-toeristen en de Walt Disney sfeer lijkt Machu Picchu weinig van haar status en mystiek te hebben verloren. Peru, de moeite waard!
The only way is up.....Bolivia!
Trekking is het sleutelwoord van mijn weken in Peru. Tot voor kort sierden slechts de Elsterese Avondvierdaagse (9x) en de Airborn (3x) op mijn wandel-erelijst en was ik tijdens vakanties in Frankrijk niet vooruit te branden door mijn ouders. De trekking in Peru is van wereldklasse en de afgelopen weken heb ik mijn sneakers op de bergpadden kapot gelopen. Huarez en de Collidera Blanca staan hoog in mijn ranking: gigantische toppen, onaangetaste landschappen, oneindige uitzichten en de altijd lachende Peruanen met hun muildieren. Hebben we in Nederland ook zoiets? Het Pieterspad...?
Het zuiden van Peru is cultuur-minded en wordt overspoeld door toeristen (inclusief ondergetekende) en de lokale bewoners gedragen zich daarna. Eikels! Cusco is het hart van de Inca cultuur. Op elke hoek van de straat lijkt wel een ´Verloren stad´ of `Verdwaalde tempel` te ligggen. Ook Arequipa is een juweeltje! Archeologische sites in overvloed in Peru, maar Machu Picchu is absoluut, zonder twijfel, geheel terecht, volgens verwachting nummer 1. Ondanks de treinladingen collega-toeristen en de Walt Disney sfeer lijkt Machu Picchu weinig van haar status en mystiek te hebben verloren. Peru, de moeite waard!
The only way is up.....Bolivia!
Thursday, May 24, 2007
Machu Picchu
Een déjà vu! Net als vroeger op de eerste maandag van september. Een lang sliert mensen siert de toegangspoort. Bepakt en bezakt met pakjes Taxi, Evergreens en een rolletje Mentos staat iedereen wiegend van linker naar rechter en wederom linkerbeen ongeduldig te wachten. Klokslag openen de poorten zich voor het publiek. De eerste werken zich haastig naar binnen. Vroeger werd er gerend voor De Python of Holle Bolle Gijs en zijn vrienden, nu staat een Kodak Moment van Machu Picchu zonder toeristen op het spel...
Volledig ingesloten door stijlle bergwanden en op een hoogte van ongeveer 2350 meter geïsoleerd en verscholen van de buitenwereld ligt Machu Picchu. Machu Picchu is één van de weinige bouwwerken van de Inca's die niet door de Spanjaarden zijn vernietigd. De reden hiervoor is simpel: die paëlla-vreters hebben het nooit kunnen vinden. Het is een mystiek en overweldigend plaatje. De locatie, de raadsels van de stad en de geheimen van de Inca´s maken van Machu Picchu een echt wereldwonder. Ondanks het commerciële tintje dat er aan Machu Picchu hangt is het bij verreweg de meest indrukwekkende archeologisch site die ik ooit gezien heb.
De Peruaanse gidsen lopen hier met een stijf plassertje rond als ze vertellen over de Inca cultuur en de sublieme bouwwerken die deze samenleving heeft voortgebracht. In de woorden van Johan Derksen: ik niet echt onder de indruk. Terwijl de Inca´s in de zestiende eeuw op blote voeten en in hun onderbroek stenen bergen op en af sjouwden en als ultieme kunde zomer en winter wisten te bepalen, zeilden andere samenlevingen met kompassen de wereldzeeën over, had de boekdrukkunst reeds zijn intreedde gedaan en was alcohol een algemeen goed.... Een stukje credit moet ik de Inca´s meegeven. Naadloos stapelen kunnen de Inca´s als de beste. De meeste stenen sluiten beter op elkaar aan dan mijn legoblokken!
Een déjà vu! Net als vroeger op de eerste maandag van september. Een lang sliert mensen siert de toegangspoort. Bepakt en bezakt met pakjes Taxi, Evergreens en een rolletje Mentos staat iedereen wiegend van linker naar rechter en wederom linkerbeen ongeduldig te wachten. Klokslag openen de poorten zich voor het publiek. De eerste werken zich haastig naar binnen. Vroeger werd er gerend voor De Python of Holle Bolle Gijs en zijn vrienden, nu staat een Kodak Moment van Machu Picchu zonder toeristen op het spel...
Volledig ingesloten door stijlle bergwanden en op een hoogte van ongeveer 2350 meter geïsoleerd en verscholen van de buitenwereld ligt Machu Picchu. Machu Picchu is één van de weinige bouwwerken van de Inca's die niet door de Spanjaarden zijn vernietigd. De reden hiervoor is simpel: die paëlla-vreters hebben het nooit kunnen vinden. Het is een mystiek en overweldigend plaatje. De locatie, de raadsels van de stad en de geheimen van de Inca´s maken van Machu Picchu een echt wereldwonder. Ondanks het commerciële tintje dat er aan Machu Picchu hangt is het bij verreweg de meest indrukwekkende archeologisch site die ik ooit gezien heb.De Peruaanse gidsen lopen hier met een stijf plassertje rond als ze vertellen over de Inca cultuur en de sublieme bouwwerken die deze samenleving heeft voortgebracht. In de woorden van Johan Derksen: ik niet echt onder de indruk. Terwijl de Inca´s in de zestiende eeuw op blote voeten en in hun onderbroek stenen bergen op en af sjouwden en als ultieme kunde zomer en winter wisten te bepalen, zeilden andere samenlevingen met kompassen de wereldzeeën over, had de boekdrukkunst reeds zijn intreedde gedaan en was alcohol een algemeen goed.... Een stukje credit moet ik de Inca´s meegeven. Naadloos stapelen kunnen de Inca´s als de beste. De meeste stenen sluiten beter op elkaar aan dan mijn legoblokken!
Wednesday, May 23, 2007
Cusco & Salkantay
De hoofdstad van het Inca imperium is door de Spanjaarden vakkundig omgebouwd tot een klassieke koloniale stad, met statige panden, plaza`s & stegen. Mijn Holland hart gaat sneller bij het zien van al die oranje daken! De kleurrijke wijk San Blas is mijn favouriete spot: restaurantjes, boutiques en eenmanszaken vullen de steegjes.
Cusco is het knooppunt en dus meet & greet locatie in het zuiden van Peru. `s Nachts gaat zeven dagen per week het dak eraf in oldies als Mama Africa en Uptown. Peruaanse versies van de skihut en Woody`s op zijn best! Proppers strooien met cocktails, hetgeen deze kaaskop verleid tot een kroegtochten zoals de Pitbill, Robbie Wonderslof & de Bink van Bemmel eind jaren negentig op de Korenmarkt hadden. Zelfs Hassan Kebab heeft een toko opgetrokken in Cusco...
Vooruit denken is vooruit regeren. Hetgeen niet voor iedereen is weggelegd en in Cusco betekent dat je reeds in januari de Inca-trail moet boeken. Voor mij rest een alternatieve trekking in de regio: Salkantay. De Salkantay is een heilige berg van de Inca´s (een stuk makkelijk dan het bouwen van een kerk) met een pas op 4750 meter. Trekkingen zijn mijn nieuwe liefde en Peru schikt zich er perfect voor: onbegaanbare bergpassen, uitgestrekte bergketens en kilometers onbewoonde natuur.
`s Middags loopt het zweet van mijn rug via mijn onderbroek in mijn sokken, `s Avonds vriezen de condors van het denk en is het in mijn tentje zo koud dat lepeltje-lepeltje met Pluisje (de dikke Argentijn met maagverkleining) de enige oplossing is. Zulke momenten zetten je aan het denken: Waarom betaal ik dikke USD`s om ergens in de Andes op een te dun matje en een te kleine slaapzak tegen een te dikke Argentijn aan te liggen?
De pas is magnifiek. Gracieus steekt de Salkantay af tegen de blauwe lucht. Het geluid van krakende ijs galmt door het dal en lawines ketsen van de berg af. Uniek! Stap voor stap is het afzien. Maar het bereiken van de top geeft meer voldoening dan het uitzetten van je computer op vrijdagmiddag 16:59 uur.
Bij terugkomst in Cusco een te mooie aanbieding gehad om met een Franse gast naar Choquequirau te gaan.... maybe later!
De hoofdstad van het Inca imperium is door de Spanjaarden vakkundig omgebouwd tot een klassieke koloniale stad, met statige panden, plaza`s & stegen. Mijn Holland hart gaat sneller bij het zien van al die oranje daken! De kleurrijke wijk San Blas is mijn favouriete spot: restaurantjes, boutiques en eenmanszaken vullen de steegjes.
Cusco is het knooppunt en dus meet & greet locatie in het zuiden van Peru. `s Nachts gaat zeven dagen per week het dak eraf in oldies als Mama Africa en Uptown. Peruaanse versies van de skihut en Woody`s op zijn best! Proppers strooien met cocktails, hetgeen deze kaaskop verleid tot een kroegtochten zoals de Pitbill, Robbie Wonderslof & de Bink van Bemmel eind jaren negentig op de Korenmarkt hadden. Zelfs Hassan Kebab heeft een toko opgetrokken in Cusco...
Vooruit denken is vooruit regeren. Hetgeen niet voor iedereen is weggelegd en in Cusco betekent dat je reeds in januari de Inca-trail moet boeken. Voor mij rest een alternatieve trekking in de regio: Salkantay. De Salkantay is een heilige berg van de Inca´s (een stuk makkelijk dan het bouwen van een kerk) met een pas op 4750 meter. Trekkingen zijn mijn nieuwe liefde en Peru schikt zich er perfect voor: onbegaanbare bergpassen, uitgestrekte bergketens en kilometers onbewoonde natuur.`s Middags loopt het zweet van mijn rug via mijn onderbroek in mijn sokken, `s Avonds vriezen de condors van het denk en is het in mijn tentje zo koud dat lepeltje-lepeltje met Pluisje (de dikke Argentijn met maagverkleining) de enige oplossing is. Zulke momenten zetten je aan het denken: Waarom betaal ik dikke USD`s om ergens in de Andes op een te dun matje en een te kleine slaapzak tegen een te dikke Argentijn aan te liggen?
De pas is magnifiek. Gracieus steekt de Salkantay af tegen de blauwe lucht. Het geluid van krakende ijs galmt door het dal en lawines ketsen van de berg af. Uniek! Stap voor stap is het afzien. Maar het bereiken van de top geeft meer voldoening dan het uitzetten van je computer op vrijdagmiddag 16:59 uur.
Bij terugkomst in Cusco een te mooie aanbieding gehad om met een Franse gast naar Choquequirau te gaan.... maybe later!
Tuesday, May 22, 2007
Eet smakelijk
Koe, varken, kip, schaap, vis, kalkoen, fazant, konijn, mozzelen, duif, zwijn, hert, rendier, kangeroe, struisvogel, kudu, gans, springbok, krokodil, alpaca, buffel, zebra, krab, garnaal, eend, springhaan, slang & haai hebben als eens dood op mijn bord gelegen. Sinds gisteren maakt ook CAVIA deel uit van deze lijst...
Koe, varken, kip, schaap, vis, kalkoen, fazant, konijn, mozzelen, duif, zwijn, hert, rendier, kangeroe, struisvogel, kudu, gans, springbok, krokodil, alpaca, buffel, zebra, krab, garnaal, eend, springhaan, slang & haai hebben als eens dood op mijn bord gelegen. Sinds gisteren maakt ook CAVIA deel uit van deze lijst...
Friday, May 18, 2007
Colca Canyon
De volgende stop is Arequipa. Deze goed geconserveerde kononiale stad wordt omringd door een paar giganten: El Misti (5822 meter), Chachani (6075 meter) en Pichu Puchi (5571 meter). Een heerlijke stad om een paar dagen rond te slenteren, koffie te drinken op een van de vele balkonnen, rond te slenteren, een boek -Shake hands with the Devil- op de Plaza del Armas te lezen of een biertje weg te werken in club Déja Vu. De ware reden om naar Arequipa af te reizen is de Colca Canyon, die zes uur ten noorden van Arequipa het land in tweeën deelt.
Tours in overvloed, maar deze keer even geen zin om als een kleuterklas te worden rondgeleid. In de slip-stream van de kleuterklassen ben ik zelf (met twee Nederlandse chicks) de canyon ingedoken. Prima keuze! Onderweg memorabele uitzichten in de één na diepste canyon van de wereld. Van Cabanaconde vier uur al glijend en vallend naar beneden. Wat naar boven gaat, komt weer naar beneden, maar wat naar beneden gaat komt niet vanzelfsprekend weer omhoog. Klimmen is niet mijn specialiteit, maar inmiddels heb ik de bovenbenen van Clarence Seedorf en de kuiten van Claudio Chiapucci in zijn jonge dagen. Niet alleen fysiek heb ik het moeten ontgelden ook mijn Nikes hebben geleden. De economische afschrijvingen waren al gemaakt, maar deze trip heeft ook flink ingehakt op de technische levensduur van mijn sneakers.
Het nationale symbool van de Andes Landen, oftewel `Die Wehrmacht` van de Zuid Amerikaanse hooglanden: Condors! Al zeilend navigeren deze big f*ckers (3 meter) over de witte toppen van de Andes. Het is een waanzinnig impossant gezicht en eveneens het ultieme bewijs dat ik in Zuid-Amerika ben. Geen gemakkelijke opgave om deze jongens op de gevoelige plaat vast te leggen. Close-ups normaal gesproken uitgesloten, zei het niet bij Cruz del Condor in de Colca Canyon. Samen met tenminste 100 andere camera geile toeristen heb ik me op de rand van de canyon met mijn 3x zoom uitgeleefd.
De volgende stop is Arequipa. Deze goed geconserveerde kononiale stad wordt omringd door een paar giganten: El Misti (5822 meter), Chachani (6075 meter) en Pichu Puchi (5571 meter). Een heerlijke stad om een paar dagen rond te slenteren, koffie te drinken op een van de vele balkonnen, rond te slenteren, een boek -Shake hands with the Devil- op de Plaza del Armas te lezen of een biertje weg te werken in club Déja Vu. De ware reden om naar Arequipa af te reizen is de Colca Canyon, die zes uur ten noorden van Arequipa het land in tweeën deelt.
Tours in overvloed, maar deze keer even geen zin om als een kleuterklas te worden rondgeleid. In de slip-stream van de kleuterklassen ben ik zelf (met twee Nederlandse chicks) de canyon ingedoken. Prima keuze! Onderweg memorabele uitzichten in de één na diepste canyon van de wereld. Van Cabanaconde vier uur al glijend en vallend naar beneden. Wat naar boven gaat, komt weer naar beneden, maar wat naar beneden gaat komt niet vanzelfsprekend weer omhoog. Klimmen is niet mijn specialiteit, maar inmiddels heb ik de bovenbenen van Clarence Seedorf en de kuiten van Claudio Chiapucci in zijn jonge dagen. Niet alleen fysiek heb ik het moeten ontgelden ook mijn Nikes hebben geleden. De economische afschrijvingen waren al gemaakt, maar deze trip heeft ook flink ingehakt op de technische levensduur van mijn sneakers.
Het nationale symbool van de Andes Landen, oftewel `Die Wehrmacht` van de Zuid Amerikaanse hooglanden: Condors! Al zeilend navigeren deze big f*ckers (3 meter) over de witte toppen van de Andes. Het is een waanzinnig impossant gezicht en eveneens het ultieme bewijs dat ik in Zuid-Amerika ben. Geen gemakkelijke opgave om deze jongens op de gevoelige plaat vast te leggen. Close-ups normaal gesproken uitgesloten, zei het niet bij Cruz del Condor in de Colca Canyon. Samen met tenminste 100 andere camera geile toeristen heb ik me op de rand van de canyon met mijn 3x zoom uitgeleefd.
Thursday, May 10, 2007
West Kust Peru
Even mysterieus als de Hunnebedden van Drenthe zijn de Nazca lijnen in Peru. Onduidelijk als de reden waarom Johan Cruiff geen bondscoach was tijdens Italia´90, vervaardigden de Nazca en Paraca Indianen eeuwen geleden deze figuren. De tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen en lijnenspellen zijn in het woestijnzand van de hoogvlakte van Peru sinds 600 na Christus bewaard gebleven. Het zien van de figuren is een check-in-the-box, het miniscule vliegtuigje is een ware ervaring. Mijn tip voor iedereen die in de komende zomermaanden naar Peru afreist: Ontbijt pas na de vlucht!
Huacachina is een kleine oase onder de rook van Ica. Beroemd om haar hoge zandduinen en sandboarding. De duinen doen mij meteen terugdenken aan Namibië. En ook de buggies waarmee door deze enorme zandbak wordt gecrossed hebben veel vergelijkenissen met `mijn` Uri Ofrroad Vehicles.
Even mysterieus als de Hunnebedden van Drenthe zijn de Nazca lijnen in Peru. Onduidelijk als de reden waarom Johan Cruiff geen bondscoach was tijdens Italia´90, vervaardigden de Nazca en Paraca Indianen eeuwen geleden deze figuren. De tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen en lijnenspellen zijn in het woestijnzand van de hoogvlakte van Peru sinds 600 na Christus bewaard gebleven. Het zien van de figuren is een check-in-the-box, het miniscule vliegtuigje is een ware ervaring. Mijn tip voor iedereen die in de komende zomermaanden naar Peru afreist: Ontbijt pas na de vlucht!
Huacachina is een kleine oase onder de rook van Ica. Beroemd om haar hoge zandduinen en sandboarding. De duinen doen mij meteen terugdenken aan Namibië. En ook de buggies waarmee door deze enorme zandbak wordt gecrossed hebben veel vergelijkenissen met `mijn` Uri Ofrroad Vehicles.
Saturday, May 05, 2007
Lima
Na vier dagen als een oer-mens geleefd te hebben in de wildernis van Cordilla Blanca is de luxe van een stad als een warm bad. Lima ooit door de Spanjaarden gesticht als Ciudad de los Reyes, gaat officieel schuil onder de naam Lima Metropolitana. Met meer negen miljoen inwoners (1/3 van de populatie van Peru) is Lima een hoofdstad waardig.
Eenmaal gesettled in Miraflores, een fancy restaurant, bioscoopje en biertje verder voel ik me weer mens genoeg voor een city tour in de stadkern van Lima. Het historisch centrum (UNESCO) wordt gesierd door massale oud koloniale panden met sierlijke en idyllische patios en gecarfte houten balkonnen. Voor de sake-of-it nog een paar museums binnengelopen, een bustour gedaan en naar het uitkijkpunt San Perdo gegaan. Ben tot de conclusie gekomen dat uitkijkpunten en smog niet lekker samen gaan.
Het zuiden van Peru is te vergelijken met een city-tour in Parijs: "Volg het volk, en gij zult vinden". In polonaise-stijl volgen reisgidsen in Parijs elkaar van de Arc de Triomphe naar het Louvre en de Notre Dame, gevolgd door de Sacré Coeur met als uitsmijter de Tour Eiffel. Ook in Peru is er "stadswandeling" die alle bezienswaardigheden aandoet. In Zuid-Amerikaanse backpackers slang: The Gringo Trek. De komende weken laat ik mij leiden door de massa. Ica, Nazca, Arequipa, Colca Canyon, Puno, Lake Titicaca, Cuzco en als Peruaanse uitsmijter: Machu Picchu!
Na vier dagen als een oer-mens geleefd te hebben in de wildernis van Cordilla Blanca is de luxe van een stad als een warm bad. Lima ooit door de Spanjaarden gesticht als Ciudad de los Reyes, gaat officieel schuil onder de naam Lima Metropolitana. Met meer negen miljoen inwoners (1/3 van de populatie van Peru) is Lima een hoofdstad waardig.
Eenmaal gesettled in Miraflores, een fancy restaurant, bioscoopje en biertje verder voel ik me weer mens genoeg voor een city tour in de stadkern van Lima. Het historisch centrum (UNESCO) wordt gesierd door massale oud koloniale panden met sierlijke en idyllische patios en gecarfte houten balkonnen. Voor de sake-of-it nog een paar museums binnengelopen, een bustour gedaan en naar het uitkijkpunt San Perdo gegaan. Ben tot de conclusie gekomen dat uitkijkpunten en smog niet lekker samen gaan.
Het zuiden van Peru is te vergelijken met een city-tour in Parijs: "Volg het volk, en gij zult vinden". In polonaise-stijl volgen reisgidsen in Parijs elkaar van de Arc de Triomphe naar het Louvre en de Notre Dame, gevolgd door de Sacré Coeur met als uitsmijter de Tour Eiffel. Ook in Peru is er "stadswandeling" die alle bezienswaardigheden aandoet. In Zuid-Amerikaanse backpackers slang: The Gringo Trek. De komende weken laat ik mij leiden door de massa. Ica, Nazca, Arequipa, Colca Canyon, Puno, Lake Titicaca, Cuzco en als Peruaanse uitsmijter: Machu Picchu!
Subscribe to:
Posts (Atom)
