Cali

Van het rustieke platteland, in een te kleine bus, naar het uitgaansleven van Cali. de dames van Cali, las Caleñas, worden algemeen bestempeld als de mooiste vrouwen van Columbia. Vol verwachting klopt mijn hart... Soms neemt het leven echter een andere wending. What are the chances, Jeff (mijn Amerikaanse Surf Dude Travel Buddy) en ik belanden in de enige homobar van stad. Bizar! Het glas bleek echter niet half leeg te zijn, maar half vol. Wat is er geiler dan de lekkerste guapas van Columbia elkaar te zien aflikken. Desalniettemin zijn we na sluitingstijd toch nog maar even een stripbar ingedoken om onze geest te reinigen.

Na Cali volgende kilometers oneindig asfalt richting het zuiden. Mooie, alswel verwarrende Spaanse communicatie gehad (het woord converstatie durf ik nog niet gebruiken) met mijn mede-passagiers. Columbianen zijn zulke warme mensen! Tussentijds mijn nek verrekt bij het knikkenbollen tegen het raam en een gezonde portie trombose in mijn benen opgebouwd. Via een 243 minuten tellende pitt-stop in Popayan kom ik terecht in Ipiales. Een grensdorp zoals ieder grensdorp: grauw, sluw en oninspirerend. Memorabel is echter mijn kussen in het hotel: hard als trein en heeft de vorm van een basketbal. Via Santuario de las Lajas wacht morgen Ecuador!