Vogeltje wat zing je vroeg...

Het uitgaansleven is slopend. De biertjes zijn het probleem niet en ook de wijntjes worden door mijn lever netjes afgebroken. Helaas waren het niet de Engelse die Buenos Aires hebben gesticht, maar de Spanjaarden en Italianen, en dus is men wars van pub-tijden. Wie ochtend stond heeft goud in de mond is bullshit in Buenos Aires. Van maandag tot zondag gaat het los in Buenos Aires, maar welke dag van de week de kalender ook aangeeft, een zichzelf respecterende Porteño trekt zijn dansschoenen niet voor 3 uur `s nachts aan! Pacha, Crobar, Club 69, Mint, Rumby, Museum, MOD etc, geen van deze toko`s heb ik niet verlaten voordat het ontbijt alweer van de menukaart was afgehaald.

Het Argentijse vrouwelijke vlees heeft veel overeenkomsten met de wereld befaamde steaks: om je tanden in te zetten! Het zijn echter de Argentijse macho`s (met mat in de nek) die hun eigen glazen ingooien. De Argentijnse anorexia patientes gedragen zich als verwende honden en zijn voor eeuwig verpest door het gelik en gehijg van die te kleine, overbehaarde, zelfingenomen Don Juans. Zelfs het lelijkste varken wordt hier de hemel ingeprezen. Hetgeen resulteert in misplaatste arrogantie van over het paard getilde bitchen.

Mijn favouriete quote van een taxichauffeur die mijn om 7:00 uur bij Crobar oppikte: "Hey Dutchy, heb je nog een Maxima weten te scoren...?"