Conviven

Het wiel twee keer uitvinden is verspeelde energie. Control C & Control V, daar haal je zelfs de uni mee, dus waarom niet op een weblog. Rechtstreeks van de website afgetrokken, wat en/of wie is Conviven:

Conviven is an NGO oriented to promote and favour social and community development for children, teenagers, young people, and families living in one of the most impoverished neighbourhoods of Buenos Aires – nicknamed Villas Miserias (Miserable Slums). We are talking about Ciudad Oculta (The Hidden City) at the border of Mataderos and Villa Lugano, where around 10,000 people live in marginality, and below the poverty line.

Conviven was founded in 1994 by Valmir S. Vieira, a Protestant Church missionary who, today, continues to devote his time to running Conviven. In 1998 Conviven moved to its present location on the edge of Villa 15.

Among the many problems created by the national socio-economic crisis, in a country where every day 55 children die during the lactation phase as a result of poverty, there has been a high growth in social marginality in the past years. This growth affects all generations, and in particular, children, adolescents and young people that come from under-resourced homes lacking basic neccessities. This situation stems from lost familial expectations and hope, with limited clean living space during youth and adolescence. As a result, there has been an increase of certain problems such as educational desertion, delinquency, juvenile prostitution, drug addiction and alcoholism.

Elke ochtend cruise ik voor een uur met lijn 141 dwars door Buenos Aires. `s Morgens klus ik een beetje aan de webiste en geef ik Engelse les aan huisvrouwen die zelfs moeite hebben met tellen tot 10 of een Spaans ABC`tje: een uitdaging opzich. In de middag komen de kleine terroristen, respectievelijk: Max, Diego, Pepe, Marcella, Analie etc. De kids zijn tussen de 7 en 12 jaar en gaan overdag naar school en komen aan het einde van de middag sleutelen aan hun Engelse vaardigheden.

Tien maanden geleden zat ik zelf in de schoolbanken arbol, rosa, pescado & fuego te leren, nu sta ik vóór een klas. Het zou allemaal een stuk makkelijker zijn als ik niet de beginners voor mijn rekening zou hoeven nemen. Geen enkele leerling spreekt een woord Engels, en dus ben ik om mijn spaans aangewezen. De kids lachen me eerst uit, alvorens mijn spaans te verbeteren. Dit heeft een slechte uitwerking op mijn authoriteit in de klas. Het resultaat: complete chaos!

Tijdens de eerste week heb ik alle aandacht gelegd op de kleuren van de regenboog. Vijf kleuren leren, dat moet te doen zijn denk je.... blue, yellow, red, green and orange. Op maandag ondergingen zowel de kids als ik de test:

Profesor Martijn houdt een groene stift vast: "Analie, quelle color es esto?"
Analie: "Green!"

Dat gaat lekker dacht ik...

Profesor Martijn houdt een gele stift vast: "Analie, quelle color es esto?"
Analie: "Green!"

Profesor Martijn houdt een rode stift vast: "Analie, quelle color es esto?"
Analie: "Green!"

Een week lesgeven down-the-drain! Op basis van deze informatie kan geconcludeerd worden dan mijn lesmethoden nog niet hun uitwerking vinden. Wellicht moet ik het over een andere boeg gooien. Maar welke boeg?