Monday, September 03, 2007

Claudia

Drie maanden geleden stond ik vervreemd & verdwaald in Asuncion (Paraguay). Geen enkele Ier om een biertje mee te pakken, Engelsman om de uitslagen van de Premier Leugua mee door te nemen of Amerikaan het gedogenbeleid in Nederland uit te leggen. Mijn tas was al gepakt en mijn Lonely Planet opgeslagen bij de sectie van Argentinië toen ik via couchsurfing.com Claudia (27) leerde kennen. Twee schitterende avonden in het lachtleven van Paraguay werden bijgeschreven.

Woensdag cruisde onze paden in Beunos Aires wederom: Claudia om een reisvisum voor Groot-Britanie aan te vragen, ondergetekende om aan het Engelse vocabulair van de kinderen in de slopenwijken te sleutelen. Woensdagavond onder het genot van een pintje onze reisplannen geanalyseerd in de Irish Pub Kilkenny. Vrijdagochtend via Facebook ontvang ik nog een bericht van haar:

Hey Martijn, I am on my way back home now. I have only three weeks left before going to england and I want to spend some time with my family and friends. It was good to see you here in Buenos Aires and I wish you all the best. Maybe i'll see you around in Europe.

Zes uur later stapt ze in de bus terug naar huis en niet vele uren later overlijdt ze aan een hartaanval. Wreed en niet te beseffen. Dit is de zwartste bladzijde van mijn trip...

4 comments:

Anonymous said...

Martijn, wat een vreselijk nieuws!!
Inderdaad niet te bevatten wat er in zo'n korte tijd met iemand kan gebeuren.
We denken allemaal, dat komt niet in onze omgeving voor, dat overkomt alleen anderen.
Maar helaas, je merkt het kan iedereen overkomen.
Sterkte!!

Gerrit, Irene en Tine

Anonymous said...

FUCK!!!
Meer woorden zijn er niet nodig... GLOEIENDE GLOEIENDE G... de wereld is niet eerlijk... en zo zie je maar "Geniet, want elke dag kan je laatste zijn"!
Spreek je snel weer kerel!

Groet,
Arjan

pap en mam said...

Lieve Martijn.
Ik had je ook al een mailtje gestuurd, maar ik moet ook steeds aan Claudia denken. Wat zal dit inderdaad een zwarte plek in jouw reisherinnering blijven. Ik hoop dat je het straks een plaatsje kan geven en dat je toch verder nog kan genieten van je laatste maanden in het mooie Zuid-Amerika.
Sterkte en heel veel liefs xxx

, said...

pffff... bizar