Méér dan in welk ander Zuid-Amerikaans land is futbol een nationale obsessie in Argentinië. Buenos Aires is met acht teams in de Liga A het middelpunt van deze gekheid. De gemiddelde Porteño doet niet onder voor mijn voetbalverslaving (mijn dagelijkse `rush` haal ik tegenwoordig uit voetbalzone.nl, vi.nl en voetbalprimeur.nl). Zoals je zult begrijpen: ik zit lekker in mijn vel in deze stad...
Afgelopen zondag stond ik voor de derde keer op de betonnen balken van het La Bombonera (De snoeptrommel). De sfeer in het stadion is waarschijnlijk nergens anders in de wereld te vinden. Zoiets als een Avondje NAC in het dubbele kwadraat met Latijnse passie. Het stadion schudt en de Barra Brava`s laten zich zingend 2 x 90 mintuten gelden. Een steward drukt mij op het hart dat het als westerling is aan te raden uit de buurt te blijven van deze Latino-Hooligans.
Uren voor de wedstrijd zitten de die-hearts met vlagen, t-shirts en trommels al op de tribune. Voor 14 pesitos maak ik het mee. De liefhebber hoeft voor de schoonheid van het spelletje niet te komen. De boomlange spits kopt slechter dan Regie Blinker, elke speler denkt de nieuwe Maradona te zijn, maar ziet zijn solo eindigen bij de eerste de beste tegenstander en de keeper is helemaal een flapdrol eerste klas. Toch zit het stadion vol, want Boca staat op het punt Herbstmeister te worden. Ook in Argentinië geldt: Als je wint heb je vrienden!
De eerste twee wedstrijden (1-0 & 2-1 winst) stond ik veilig onder het afdak. Zondag zat het echter niet mee en was ik het lijdend voorwerp. Naief vroeg ik nog waarom mijn Argentijnse buurman zijn trui op zijn hoofd had liggen. Vijf seconden zag ik een dikke groene roggel naar beneden vliegen en wist ik waarom. Negentig minuten later liep ik met een druipende fluim op mijn schouder het stadion uit. Boca.....wat een ervaring!
No comments:
Post a Comment