Adios Conviven

Een maand leven in de wereldstad Buenos Aires, een maand Conviven en een maand lesgeven en "Profe" zijn: een super mooie ervaring! Of mijn aanwezigheid toegevoegde waarde heeft gehad? Denk het niet, maar lachen waren mijn lessen zeker! De vraag blijft: waren de tranen van mijn favoriete leerling bij de aankondiging van mijn laatste les echt of zat er een vuiltje in het oog van cariña Marcella...

Een maand meedraaien in een vrijwilligerscarrousel en ruiken aan de bezieling en toewijding van de vrijwilligers is een voorrecht en eye-opener. Mensen als Valmir en Carmen zijn van een ander soort. Een leven toewijden aan anderen is een vrije keuze, maar verdient in mijn ogen bewondering & respect. Net zoals in de rest van Latijns Amerika gaat ook bij ConViven gaat de stelregel op: hoe leger de portemonnee, des te groter is de glimlach.

ConViven is de perfecte plek geweest om mijn batterij weer op te laten. Gretiger dan ooit heb ik weer zin om in de bus te springen en van horizon naar horizon te reizen naar een nieuw paradijs. Laat de derde helft maar beginnen: Patagonia wordt de kers op de pudding!