Zacatecas

Zacatecas werd gesticht in 1546, nadat rijke zilveraders werden ontdekt. De stad groeide snel uit tot een van de belangrijkste mijnbouwcentra van Mexico en met de opbrengsten werd een schitterende koloniale stad gebouwd (UNESCO) die gekenmerkt wordt door smalle, bochtige straten en witte huizen met platte daken. Dit alles is echter niet mijn drive om naar Zacatecas af te reizen. De reden om een paar dagen in Zacatecas neer te strijken is Mr. Nick, hij die niet kan fietsen, Denham*.

De Australische laidback stijl van Nick zorgt ervoor dat we op de eerste dag de excursie naar de grootste Corona fabriek van het land missen. Gemist kans! ´s Avonds maakt Nick alles goed door een Sangria Party op te sporen. De volgende ochtend voel ik me als een krant, Nick neemt met zijn imposante lichaam zeker 80% van het tweepersoonsbed in beslag, hetgeen slapen vrijwel onmogelijk maakt en de sangria blijkt achteraf ook niet van een al te hoge kwaliteit te zijn geweest. Desalniettemin hijsen we elkaar deze ochtend in een busje om de ruines van `La Quemada` (ooit een onderdeel van het handelsnetwerk van Teotihuacan) te bezichten. Geheel volgens verwachting staan we 2 uur later in de brandende zon kansloos naar een stappel ouwe bakstenen te kijken...

De `place-to-go` in het uitgaansleven is de oude zilvermijn. Met een treintje worden we diep in de mijn gereden en in een van de gangen is een club ingericht. Verbluffend (B. Verbeet, 2007). Met Nick aan mijn zijde wederom een mooie avond beleefd en de volgende ochtend vroeg de bus naar Mexico City genomen. Voorlopig mijn laatste bestemming in Mexico, want in een paar dagen vlieg ik naar Cuba.

* Ik heb Nick (Australie) twee jaar geleden tijdens mijn studies in Vancouver leren kennen en vorig jaar hebben we nog mooie momenten gedeeld in Stockholm & Amsterdam. Oja, inmiddels beweert Nick dat hij heeft leren fietsen.