Mazatlan
Mazatatlan ligt op slechts 250 km van Durango, maar in graden Celcius en qua landschap is het een wereld van verschil. De bergen worden ingeruild voor lange zandstranden en de thermometer stijgt van -3 naar plus 27. Daar waar Cancun & Puerte Vallarta worden overspoeld door buitenlandse toeristen is Mazatlan het oord voor de Mexicaanse standliefhebbers.

De eerste dag geen hond ontmoet en kansloos in mijn eentje over de boulevards en strand geslenterd. Best relaxt, maar het verveeld snel. Het sms´je van Angel dat zijn zus (Luisa) ook in Mazatlan is om Oud & Nieuw te vieren was een klein geschenk uit de hemel. Om een lang verhaal kort te maken: mijn tijd in Mazatlan heb ik op het het strand gehangen, geslenterd op de boulevard, en de overige tijd heb verspild aan niets doen.

Oud & Nieuw begon ietswat flauwtjes in een dooie bar, maar eindigde in termen van Visa Creditcard: onbetaalbaar. Rond een uurtje of twee belande ik op een prive-feest van een oom van een vriend van de zus van Angel. Zoals wel vaker de laatste weken kende ik natuurlijk niemand, maar dat drukte de pret geenzins. Het huis waarin het tafareel zich afspeelde is er een uit duizenden. De achtertuin grenst aan een golfbaan, en bestaat verder uit een zwembad, jacuzzi en bar. Vier man personeel zorgde voor een happie en een sappie. En met name de sappies waren goed te versmaden. Toen de zon alweer aan de horizon verscheen en ik nog eens goed om me heen keek, bleek dat de Mexicanen waarmee ik op dit feest was beland al lang waren verdwenen en waarschijnlijk al in bed lagen. Ik had natuurlijk hun voorbeeld kunnen volgen.... ¨Señor, otra cerveca por favor". Eén woord: onbetaalbaar!