Quilotoa Loop

Twee uur te zuiden van de hoofdstad, via een naar verluid magnifieke bustrip over een weg die zich door de hoogste pieken van Ecuador (+6310 meter) worstelt -ik heb geen berg gezien door de lage bewolking- ligt een van de meest spectaculaire landschappen van Ecuador. De Quilotoa Loop is een circuit van hobbelige onverharde wegen, die een aantal inheemse gehuchten al stuiterend met elkaar verbind.

Vanuit Latacunga allereest de verkeerde bus genomen en gestrand in Saquisili. Ik ben de enige gringo tussen alle locale `roodkapjes` (zie foto). Ook het hotel is uitgestorven en is een perfect decor voor de film "Hostal". Niets te beleven dus en het lijkt een vroegertje te gaan worden, zij het niet dat de Miss Ecuador verkiezingen mij uit mijn slaap houden!

De volgende dag alsnog via Pujili (spreek dat maar eens uit!) en Zumbahua de hooglanden in. Zoals het een echte onverharde weg betaamt, is de weg vol knikkerputjes ter grote van skippyballen. Als een rijstkorrel in een samba-bal stuiter ik met de boeren door de bus. Wie wil reizen in Zuid Amerika dient niet vies te zijn van een beetje lichaams contact.

Het landschap is een legpuzzel van akkers, velden & graslanden op extreem stijle hellingen. Her en der is op een plateau een boerderij gebouwd en spelen kinderen, varkens, kippen en ezels in de modder. Ouderwets platteland! Hier wordt nog écht gewerkt. Geen internetverslavingen, stress of obesitas, en van RSI heeft hier nog nooit iemand gehoord. Gewoon zes dagen per week de handen uit de mouwen en op zondag een welverdiend pintje. Eigenlijk valt er best wat te zeggen voor dit boerse bestaan...