San Blas is een vergeten dorpje aan de Pacific Ocean. Het dorp kenmerkt zich door bankjes vol Mexicanen en een aantal hippies die in de jaren `70 de bus terug naar huis zijn vergeten te nemen. Het hele dorp straalt rust en gelatenheid uit: een verademing! In de strandtenten wordt vis verkocht, die `s morgens door de plaatselijk vissers is gevangen. Soms is het jammer dat de Mexicanen elke maaltijd overladen met limon, pepers, zout of een van de vele pittige salsas. Desalniettemin, niets dan goeds over de keuken van San Blas .
Vrijdag laat in de middag pas vertrokken, hetgeen erin resulteerde dat we in Tepic (halverwege) de bus naar San Blas misten. Het uitgaansleven van Tepic is waarschijnlijk te vergelijken met een avond stappen in Huissen. Verrotte kroegen, vol halvegaren! Deze avond zal niet de boeken ingaan als een van de meest bruisende. Ook San Blas is timide, maar de surf-dude-style café zijn perfect om te babbelen met de plaatselijke bevolking. Ik heb hier trouwens ook sinds maanden een aantal zonnestralen om mijn sneeuwwitte lichaam laten schijnen. Hetgeen tot een `gezonde` rode gloeit heeft geleid. Als ik zo doorga, wordt het een bruine Kerst dit jaar...
No comments:
Post a Comment